Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Duo Reges: constructio interrete. Quis istum dolorem timet? Quo modo autem philosophus loquitur? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Cur deinde Metrodori liberos commendas?

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Bork Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quis hoc dicit? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Bork

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Non est igitur voluptas bonum. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sed ad bona praeterita redeamus. Bork Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Inquit, dasne adolescenti veniam? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Murenam te accusante defenderem. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. At multis malis affectus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Comprehensum, quod cognitum non habet? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.